Goede verhalen boeien me omdat daarin de mens in al zijn grandeur en misère wordt uitgetekend. Dat geldt eens te meer voor Bijbelverhalen omdat de mens daar voortdurend wordt geconfronteerd met de grote bestaansvragen die gaan over zijn oorsprong, levensdoel en bestemming. Een nieuwe serie Bijbelverhalen ná ‘de Rooie Draad’ spreekt dan ook eigenlijk voor zichzelf!
Leo is vanaf 1984 22 jaar werkzaam geweest bij EO Kinderprogramma’s en als gepensioneerd mens nog steeds bezig met het schrijven van verhalen en antwoorden op levensvragen, o.a. van kinderen. Door zijn vragenprogramma op de radio Kom er es uit werd hij zo gefascineerd door de geloofsvragen van kinderen dat het beantwoorden daarvan zijn expertise is geworden. Deze passie resulteerde in boekjes als Wie heeft God verzonnen? (2005), Dit is geen kritiek op God (2009, correspondentie met een niet gelovig 14-jarig meisje) en Geloven, hoe moet dat? (2013, gids met antwoorden op 100 geloofsvragen).
Als groot liefhebber van verhalen schreef hij in 2002 een dubbelboek met verhalen Hallo, ik ben hier! (voor volwassenen zowel als voor kinderen).
Voor het kinderblad Zeggus bedacht hij eyeopeners (geloofsvragen) en produceerde hij korte verhalen.Verder schreef hij voor tv samen met Willem Zijlstra een 26-delige serie getekende en licht geanimeerde Bijbelverhalen onder de titel Een verhaal dat groeit (ontmoetingen met en gelijkenissen van Jezus). Zijn activiteiten voor tv leidden ook tot meer dan 35 dramasketches voor het tienerprogramma Als je durft (vanaf 1994).
Leo werkt graag mee met het Centrum voor Vertellen omdat die stichting voorziet in de behoefte van mensen om te weten wat je doet als je een Bijbelverhaal vertelt. Verhalen vertellen is geen kleinigheid en hij zet graag zijn eigen expertise in om hier een bijdrage aan te leveren. Dat deed hij al door grondig mee te lezen met het boek Het Geheim van Vertellen van Hans.